Boomerangkinderen en nestklevers: waarom jongvolwassenen langer thuis blijven wonen

Je hebt je kinderen grootgebracht, ze hebben hun diploma’s op zak en ze gaan de wijde wereld in… of toch niet? Steeds vaker blijven jongvolwassenen langer thuis wonen, of ze verhuizen na een tijdje weer terug naar het ouderlijk huis. Dit fenomeen, beter bekend als ‘boomerangkinderen’ of ‘nestklevers’, roept gemengde gevoelens op bij ouders en jongvolwassenen. Wat zit erachter, en hoe ga je hier als ouder mee om?

Waarom blijven jongvolwassenen langer thuis?

De redenen zijn divers en vaak een combinatie van financiële, sociale en psychologische factoren:

• Woningnood en hoge huren: De huizenmarkt is krap, en koop- of huurwoningen zijn voor veel starters simpelweg onbetaalbaar.

• Studieleningen en financiële druk: Met een studieschuld op hun naam en stijgende kosten voor levensonderhoud, kiezen veel jongvolwassenen ervoor om geld te besparen door thuis te blijven wonen.

• Veranderende levensfasen: De traditionele levensroute van school, werk, huis en gezin is minder vanzelfsprekend geworden. Jongeren verkennen langer wie ze zijn en wat ze willen.

• Hechte familierelaties: In sommige gezinnen is het gewoon gezellig en praktisch om thuis te blijven. Waarom uit huis gaan als je het goed hebt en geen directe noodzaak voelt?

• Mentale druk en stress: De wereld voelt voor veel jongeren onzeker en overweldigend. Thuis wonen biedt een veilige haven terwijl ze werken aan hun toekomst.

  
  

Wat betekent dit voor ouders?

Als ouder kun je dit als een kans of als een uitdaging zien. Aan de ene kant is het fijn om je kind dichtbij te hebben en te weten dat ze goed zitten. Aan de andere kant kan het ook spanning opleveren, bijvoorbeeld als verwachtingen over zelfstandigheid verschillen. Een paar tips om hier samen goed mee om te gaan:

• Maak duidelijke afspraken: Bespreek samen hoe lang ze denken te blijven, welke verantwoordelijkheden ze hebben en hoe jullie met elkaar omgaan in huis.

• Stimuleer zelfstandigheid: Ook al wonen ze thuis, het is belangrijk dat ze leren omgaan met financiën, huishouden en persoonlijke verantwoordelijkheid.

• Blijf in gesprek: Open communicatie voorkomt frustraties en helpt zowel ouders als jongvolwassenen om verwachtingen op elkaar af te stemmen.

• Gun ze hun eigen proces: De wereld verandert en de levenspaden van jongeren zien er nu anders uit dan vroeger. Probeer te begrijpen waar ze vandaan komen en hoe je hen kunt ondersteunen zonder hun groei in de weg te staan.

  
  

En hoe zit het met de jongvolwassenen?

Voor jongeren kan het verlengen van de thuisperiode een verstandige keuze zijn, maar het is goed om na te denken over de balans tussen comfort en groei. Hoe benut je deze tijd om sterker en zelfstandiger te worden? Werk aan vaardigheden, spaar voor de toekomst en blijf in gesprek met je ouders over je plannen.

Tegelijkertijd kan het ook lastig zijn om thuis te wonen, omdat je minder de zelfstandigheid ervaart waar je misschien al wel aan toe bent. Het kan moeilijk zijn om uit de kind-rol te stappen, vooral als je ouders onbewust bepaalde patronen vasthouden. Dit kan spanningen veroorzaken en ervoor zorgen dat je het gevoel hebt minder ruimte te hebben om écht volwassen te worden.

Langer thuis wonen is geen falen, maar een realiteit van deze tijd. Het belangrijkste is dat jongvolwassenen en hun ouders samenwerken aan een situatie die voor iedereen goed voelt. En of het nu een tijdelijke of langere periode is, uiteindelijk komt iedereen op zijn eigen tempo op zijn plek terecht.